دیگر نمیخواهم به خیال کسی بروم...

آنقدر خوش قدم هستم

که هر بار

کسی جایم را میگیرد...

تو زیر همه چیز زدی

و من

فقط

زیر گریه...

بی خیال است...

.

خیلی بیخیال...

.

همان کسی که تمام خیال من است...

حواست کجاست ای چشم ؟ ؟ ؟

خوابی یا کور ؟ ! !

حماقت های خودم که هیچ !

خیانت های او را هم نمی بینی ؟ ؟

هیچ قطاری از این اتاق نمیگذرد . . . !

من اینجا نشسته ام . . .

و با همین سیگار

قطار می آفرینم . . .

نمی شنوی ؟ !

سرم دارد سوت میکشد ! ! !

همین مسیر را مستقیم بروی میرسی به دو راهی

یک راه به من ختم میشود

آن دیگری به ختم من...

هرچه داشتم رو کردم

اما تو

اسیر نشدی

سیر شدی...

سیگار درس خوبی به من داد!

که پای کسی بسوز که نفسشو واست خرج کنه!!!

دعاهای زیر از کتاب سومین جشنواره بین‌المللی

"دست های کوچک دعا" است.

این جشنواره سه سال است که در تبریز برگزار می‌شود

و دعاهای بچه‌های دنیا را جمع ‌آوری می‌کند و برگزیدگان را

به تبریز دعوت و به آنها جایزه می‌دهد. دعاهایی که می‌خوانید

از بچه‌های ایران است.

مـــات شــدم از رفـتنت !!

دلم برای یه نفر تنگ شده

                     ღ میدونم اونم دلش برام تنگه,اما..

ღاما یه مانعی هست اینجا!!!....

......

..........

..............

...................

...........................

....................................

...............................................

............................................................

............................................................................

......................................................................................

....................................................................................................

................................................................................................................

.................................................................................................................غرور

..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..

آن ستاره کم نور دور افتاده که چون شمعی آهسته آهسته از درخشندگی و روشنایی اش کاسته می شود ستاره عمر من است ستاره ایست که مدتها دل و دیده ام را روشن ساخت تا تو را ببینم و به عشق و وفای تو دل خوشدارم...ولی افسوس که آن ستاره, زحمت بیهوده کشید چون تو هرگز به بالین دل رنجور من نیامدی تا چون غمام بگویم...

اینك دلم
در جستجوی توست
دستانم در پی دستان مهربانت
لبانم مست و تشنه ی نفسهایت
و چشمانم
درگیر هماغوشی رویای توست...
آه؛
هوایت هوایی ترم كرده...!

پشت پلكان بی ثباتم
خوابهای ستیزه جو
محو كرده اند....
سایه های روشن حضورتو را!
اما خیالی نیست...
خواب ،
این خواب همیشه پیروز اگر در نگاهم بنشیند،
باز هم تو را...
روبرویم خواهم نشاند.
عطر بودنت را در ریه هایم جاری خواهم ساخت...
و میان آغوشت ...

آبی ترین آسمان خدا خواهم ماند... .

سوختم و شکستم ، به تو که رسیدم همچو یه یک شاخه خشکیده دوباره شکفتم
در اینجا نه هوایی است نه بارانی ، عشق من ببار که تو یک فرشته نجاتی
مگر میشود بی تو این زندگی را سر کرد ، این درد دوری ات بود که چشمهایم را تر کرد…

بـغـضـهــــایـم را بـه آســـمــــان سـپــــرده ام ...

خــــــدا بــه خــیـر کـــنـــد ؛

بـــــــــــاران امــــشــــــب را !!!

گاهی آدم میماند بین بودن یا نبودن به رفتن که فکر میکنی

اتفاقی می افتد که منصرف می شوی میخواهی بمانی

رفتاری میبینی که انگار باید بروی این بلاتکلیفی

خودش کلی جهنم است..

عجیب دلم شعر می خواهد آن شعری که نگاهت در

آن باشد و حست واژه هایش شعری که دستانم می نویسد

و قلبت میخواند عجیب حس شاعری را دارم که اقیانوس

را با پای پیاده می پیماند...

مترسک ناز می کند

کلاغ ها فریاد می زنند

و من سکوت می کنم . . .

مزرعه ی زندگی من است

خشک و بی نشان

ساده دوستم داشته باش

دنیا ۲ روز است

یک روز با تو و یک روز بر علیه تو

روزی که با توست مغرور مباش 

روزی که علیه توست صبور باش

هر آن که یار خواهد یار بسیار

                         ولیکن فرق دارد یار با یار

                                          دل من سایه لطف تو میخواست

                                                                     وگر نه سایه ی دیوار بسیار

                                        از دوریت ای یار دلم تاب ندارم

                شبها ز غم هجر تو من خواب ندارم

                                        گریان شدم از دوریت ای دلبر زیبا

                                                                آنقدر که در چشم دگر آب ندارم

از چه داغ دلم در تب و تاب است امشب؟

                            جگرم از عم و اندوه کباب است امشب

                                                لحظاتم همه رویا و سراب است امشب

                                                                  چشمم از بی کسی و درد پر آب است امشب

این برای داداش گلمه که همش توی بارونه و سرما میخوره

داداش برات چتر گرفتم که خیس نشی و دیگه سرما نخوری

به من می گفت: انقدر دوستت دارم که اگر بگویی بمیر، میمیرم... باورم

نمی شد... فقط یک امتحان ساده به او گفتم بمیر... سال هاست در

تنهایی پژمرده ام... کاش امتحانش نمی کردم...

یکی را دوست دارم همان کسی که شب و روز به یادش هستم و لحظات سرد

زندگیم را با گرمای عشق او میگذرانم !

یکی را دوست دارم ، بیشتر از هر کسی ، همان کسی که مرا اسیر قلبش کرد !

یکی را دوست دارم ، که میدانم او دیگر برایم یکی نیست ، او برایم یک دنیاست !

یکی را برای همیشه دوست دارم ، کسی که از دوری و دلتنگی اش پریشانم

وجـــود تـــو بــرای مـــن   حــکم نفس کشیـــدنه

نتیـــــــجه ی  نبـــودنت  نابــــودی  قــــــلب مــنه

وقتی میگی دوسـم داری قلبم انگار آروم  میـشه

با هر صــدای نفست خون تو رگهام جـاری میـشه

…………

چقدر اشک میریزم

میدونم تو هم مثل من

اونور دنیا غمگینی

نمی بینمت ولی

هنوز واسه یه نگات می میرم

یک تار موی قشنگتو

واسه داشتن همه ی دنیا نمیدم

دوریم از هم ولی….

دلم می خواست یکی رو داشتم ،

بعضی وقتا که مردم خستم می کردن ،

میومد کنارمو دستاش رو می گذاشت دو طرف ِ صورتم

زُل می زد تو چشام ، می گفت

“ببین ! تو من رو داری!!“

وقتی که دنیا دود شد شاید فراموشت کنم

کاشانه ام نابـــــود شد شاید فراموشت کنم

آسان ز دستم داده ای باشد به این هم راضیم

وقتی که اشکم رود شد شاید فراموشت کنم

هرگز ز دستت این چنین سیلی به احساسم نخورد

باشد بزن بدتر بزن

اما به دســـــــــتانت قسم

وقتی که تارم پود شد شاید فراموشت کنم

خدارحمت کنه دوست عزیزم
همیشه بیادتم

دوستت دارم

چون که یاری ام میکنی تا از این سیلاب زندگی به راحتی عبور کنم

و خودم را در دشت آرزوهایم همراه با تو ببینم

دوستت دارم

چون با اطمینان و اعتماد کلید قلبت را به من دادی

دوستت دارم

بیشتر از آنچه که تصور می کنی

دوستت دارم چون دوستت دارم

در سکوت دادگاه سرنوشت

عشق بر ما حکم سنگینی نوشت

گفته شد دلداده ها از هم جدا

وای بر این حکم و قانون زشت

نمی دانی چه دلتنگم

 چه بی تابم

 چه غمگینم چه تنهایم

 تو را هر شب صدا کردم

 نمی بینی نمی خوابم 
 

 بیا تا باورت گردد

 که بی تو کمتر از خاکم

 ولی با تو به افلاکم

 بیا با آرزوهایم

  بسازم خانه ای در دل

 سراغم را نمی گیری

  مگر بیگانه ای با دل؟

این که مدام به سینه ات می کوبد، قلب نیست
ماهی کوچکی است ک دارد نهنگ می شود
ماهی کوچکی که طعم تنگ آزارش می دهد
و بوی دریا هوایی اش کرده است
قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس
اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد؟!
آدم ها، ماهی ها را در تنگ دوست دارند و قلب ها را در سینه.
اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است
و قلب وقتی در خدا غوطه خورد، قلب است.
هیچ کس نمی تواند نهنگی را در تنگی نگه دارد،
تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟
و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله می شود 
و وقتی دریا مختصر می شود
و وقتی قلب خلاصه می شود و آدم قانع.
این ماهی کوچک، اما بزرگ خواهد شد و این تنگ، -تنگ خواهد شد
و این آب ته خواهد کشید.
تو اما کاش قدری دریا می نوشیدی
و کاش نقبی می زدی از تنگ سینه به اقیانوس.
کاش راه آبی به نامنتها می کشیدی و کاش این قطره را به بی نهایت گره می زدی.
کاش ...
بگذریم ...
دریا و اقیانوس به کنار، نامنتها و بی نهایت پیشکش.
کاش لااقل آب این تنگ را گاهی عوض می کردی.
این آب مانده است و بو گرفته است.
و تو می دانی آب هم که بماند می گندد.
آب هم که بماند لجن می بندد.
و حیف از این ماهی که در گل و لای بلولد 
و حیف از این قلب که در غلط بغلتد!

کــاش مَن ديگــَري بودمــــ... 
مــي نشستمــ روبِـروي خـودَمـــ... 
ســر تــا پـــا گــوش مـي شدَمـــ... 
تــا ببينَمـــ حـَرفـــ حسابَمــــ.. 
چيـــــــــــســــــت .....؟

هيــــــس ...!
گـــــوشـــم کـــــر شــــد ..
آخــــر نــــامــــردي را مگـــــر فــــريـــاد ميکشـــــند.. !؟
خـــب آهستــــه بـــــرو ديگـــــر ...
فـــريـــاد نــــزن ...

با هزار ایما و اشاره ...با لبخندم ، سکوتم و نگاهم و...بهت گفتم دوستت دارم...اما دریغ از ذره ای توجه ! نمی دانم یا تو کج فهی و یابه زبان دل عادت نداری و فقط کلام را میشنوی ، میفهمی و باور میکنی! پس یک کلام:...دوستت دارم ...

خدايا شبيه بادکنکي شده ام...
از بغضهايي که به اجبار فرو داده ام...
التماست ميکنم...
فقط يک سوزن...!
تکه تکه شدنم با خودم... 

زنــــــآنـي کـهـ حـالا تـهـي از احــســــآس ...
و بـا چـتـري از مـنـطـق ...
گـوشـهـ اي تـنـهـآ نـشـسـتـهـ انـد ....
بـي شـکـــ ، هـمـان دخــــــتـــرکـــآن بـي پــروايـــي انـد ...
کـهـ سـالـهـايـي نـهـ چـنـــــــدان دور ...
بـي تـجـربـهـ از " تـــــب و لـــــــرز " عـشـــق ...
" خــــيـــســـي بـــآرانــــش " را آرزو مـيـکـردنـــــــد ... !